Jean-Charles Guichen

Gitara, mimo, że nie jest tradycyjnym instrumentem bretońskim, od wielu już lat jest obecna w tamtejszym folku, a wielu z grających na tym instrumencie to wybitni muzycy: m.in. Jacquess Pellen, Soig Siberill czy właśnie Jean-Charles Guichen, który jest znany przede wszystkim z bretońskiej grupy młodego pokolenia: Ar Re Yaouank. Grupa ta znacząco wpłynęła na sposób postrzegania muzyki tradycyjnej w Bretanii. Późniejsze projekty gitarzysty to m.in. kwartet założony z bratem Fredem grającym na akordeonie: Guichen Quartet czy trio gitarowego PSG wraz z S. Siberilem i P. Marzinem.

W 1999 roku Jean-Charles wydał swój pierwszy solowy album, który jest wypełniony w znakomitej większości jego autorskimi kompozycjami. Na płycie tradycyjne formy taneczne mieszają się z brzmieniami elektronicznymi, a Guichen grający nie tylko na gitarze klasycznej lecz także na elektrycznej, brzmieniowo odsyła nas daleko poza półwysep Armorykański. Muzyka momentami przypomina twórczość Pink Floydów, miejscami powracając do ludowych tradycji Bretanii. Mimo widocznego eklektyzmu całość jest bardzo spójna.

Spis utworów:

1. Me M'eus Kanet Partoud
2. Rosewood
3. Time Stretching
4. Gwerz Ar Wanrenn
5. Fausse Celtic
6. Mahoganie
7. Ingal
8. Dred
9. Lunet Fall
10. Digenvezan
11. Les Landes de Locarn
12. An Dro PSG Conception

Nagrano w składzie:

• Jean-Charles Guichen - gitara akustyczna i elektryczna
• Laurent Jouin - śpiew
• Jacques Pellen - gitara akustyczna i elektryczna
• Patrice Marzin - gitara akustyczna i elektryczna, instr. klawiszowe
• Pat O'May - gitara
• Gaël Nicol - bombarda
• Fred Guichen - akordeon diatoniczny
• Sylvaine Guichen - skrzypce
• Karine Bono - kontrabas