Pieśni Bretońskie

Théodore Hersart de la Villemarqué to rówieśnik Oskara Kolberga i jego bretońśki odpowiednik (choć na dużo mniejszą skalę). Podczas XIX stulecia przemieżał Dolną Bretanię i wsłuchiwał się w to, o czym śpiewają po wsiach ludzie, zarówno  podczas dni świątecznych (na odpustach, czy jarmarkach) jak i przy wykonywaniu codziennych czynności. Zebrał ponad 50 pieśni, które przetłumaczył na język francuski i wydał w 1839 roku w Paryżu. Zbiór ten zawierał pieśni miłosne, religijne oraz w przeważającej większośći historyczne. Publikacja "Barzaz Breizh"
(dosłownie pieśni bretońskie) cieszyła się dużą popularnośćią w owym czasie (pamiętajmy, że był to okres romantyzmu i silnego zainteresowania ludowością w każdej niemal postaci); pieśni tłumaczono na różne języki (w 1842 ukazał się również polski przekład Luciana Siemieńskiego). Trzecie z kolei wydanie francuskie przyniosło teksty pieśni zapisane w języku oryginalnym, a więc bretońskim, dodatkowo wzbogacone o aneks nutowy, była to więc najwierniejsza z dotychczasowych edycji. Prezentowana książeczka zawiera przedruk 13 pieśni ze zbioru "Barzaz Breizh". Wydanie to jest niezwykłe, gdyż aż trójjęzyczne: bretońsko-francusko-polskie, zawiera m.in. "Pieśń o Św. Ronanie", utwóry "Słowik", "Pan Nann" i korygana i in. Trzy z zamieszczonych w książeczce utworów w wykonaniu Andrei ArGouilh (a cappella) znajdują się na dołączonej do niej płycie CD.

Wydawnictwo: Dom Bretanii, Poznań 2006, s.191
Tłumaczenie: Lucjan Siemiański, 
Redakcja: Ewa Waliszewska
Na okładce: John Derricke, Bard, 1581 r