Czary

Rzeszowskie „Czary” sięgają daleko poza swój region! Krążek zaczyna się krótkim, przyjemnym, folkowo-elektronicznym intro („Czary - wstęp”), z nutką nostalgii rodem z fantasy – i po tym łyku miodu pitnego, nasze rodzime diabełki ruszają do folkmetalowej batalii, zaczynając od sprawdzonego, heavy-thrashowego brzmienia, z nieźle dopracowanymi solówkami. Już od tytułowych „Czarów” dzieje się wiele. Rzeszowska ekipa przyłożyła się do brzmienia i klimat albumu przypomina faroeski Týr, choć zagrany szybciej i z rodzimym pazurem. Kolejne „Zaklęcie” to już nieco inna bajka – tu chłopaki wrzucili więcej medieval-folkowych ozdobników, przełamując to pagan metalowym krzykiem i żeńskimi zaśpiewami. I docieramy do „Studni” – zagranej pauzami (riffy) ze świetnie wpasowanym folkowym motywem przewodnim, gdzie surowość metalowego brzmienia „umelodyjnia” szczypta orientalnej nutki zagranej z klawisza. Następnie stajemy oko w oko z „Golemem”, który tchnie… zimnofalowo-neofolkowym duchem, z czasem rozwijającym się w bardzo rozbudowaną, progmetalową przestrzeń dźwięku, wzmacnianą „growlującą” melorecytacją (Da się? Da się!). Ta prowadzi nas do „Królestwa Nie Niebieskiego”, będącego muzycznie folkmetalową balladą rozwijającą się w przyjemnie patetycznie płynący, melodyjny, folkujący doom... W kolejnym kawałku Diaboł Boruta zachęca „Znajdź mnie wśród gwiazd” w sposób już na wskroś progresywny – i jest to świetne połączenie tradycji (tekst i nawiązania do legend dawnych Słowian) i nowoczesności (folkmetalowy etnodizajn).

Spis utworów:

1. „Czary - intro”
   
2. „Czary”
   
3. „Zaklęcie”
4. „Studnia”
   
5. „Golem”
   
6. „Królestwo nie niebieskie”
7. „Znajdź mnie wśród gwiazd”
8. „Niewolnik"
9. „Duch wiatru”
10. „Lipka”
11. „Slave”
12. „Kingdom of no heaven”

Nagrano w składzie:

• Dawid "Dejw" Warchoł – klawisze
  
• Paweł "Rudy" Leniart – śpiew, gitara basowa
  
• Paweł "Rundziou" Szczupak – gitara
  
• Łukasz "Zimbra" Zebroń – perkusja
• Konrad "Kondzio" Peszek - gitara